Foreldrenerderi

Inspirert av bloggen Free-Range Kids/

Pratmakeriet har ein slags verksemdskultur med å ikkje barnesikra så mykje. Så langt har me greidd oss med å ropa ut "Nei, oi, den kniven er veldig stor og farleg", "Ikkje trekk i den leidninga, er du snill, du kan få brødristaren i hovudet" og "Du, det toastjarnet er veldig varmt".

Ikkje har me babycall heller.

Dette er ikkje ei prinsipiell tilnærming, men pragmatisk (pragmatisk er det nye honnørordet mitt, har eg funne ut). Ingen vil at ungane skal skada seg alvorleg, og ingen kan barnesikra 100% (eller heimesikra barn 100%). Ein må rett og slett sjå heimen og ungane an, som foreldregenerasjonen ville sagt.

Kjapt ser det ut som om Free-Range Kids argumenterer for at ein ikkje skal leggja innslagspunktet på det verst moglege scenariet ein kan tenkja seg.